آشنایی با چراغ قوه‌

به نظر می‌رسد یکی از موارد فراموش شده در لیست قدیمی ۱۰ مورد ضروری، چراغ قوه است. یک مورد ضروری در تمام طول سال به ویژه در بازه‌ی زمانی که آفتاب زودتر غروب می‌کندو هوا زودتر تاریک می‌شود. در گذشته نه چندان دور، چراغ قوه با استفاده از باتری های بزرگ C یا D که نه تنها سنگین بلکه ناکارآمد هستند، کار می‌کردند. علاوه بر این، بسیاری از این چراغ قوه‌ها روشنایی قوی ندارند و باتری‌ها نیز به سرعت تمام می‌شوند. امروزه به سختی می‌توان یک چراغ قوه که از LED ها (دیودهای نوری) برای روشنایی استفاده نکند، پیدا کرد. لامپ های سنتی خیلی سریع تر می سوزند و بیشتر باتری مصرف می کنند. هرچند که این LEDها دارای یک پرتو ضعیف نسبت به یک لامپ هالوژن یا لامپ‌های معمول بودند. چراغ قوه‌های جدید با استفاده از LEDها صدها ساعت دوام می‌آورند و تنها زمانی که قدرت باتری کم می شود، کم نور می‌شوند.

دو باطری AAA تمام آن چیزی است که آنها نیاز دارند، اما مطمئن شوید که یک مجموعه ی باطری یدکی برای آن قرار دهید.

نوع بسیار معمول چراغ قوه،که بیشتر کوهنوردان ، دوچرخه سواران و طبیعت گردان استفاده می کنند چراغ پیشانی یا Head lamp است. این نوع از چراغ قوه‌ها زمانی که شما کاری انجام می‌دهید که به هر دو دست خود احتیاج دارید، اما روشنایی لازم دارید، بسیار مفید است. اکثر آنها همچنین به شما اجازه می‌دهند میزان روشنایی را تنظیم کنید تا طول عمر باتری افزایش یابد.

🔶 بیشتر بخوانید : راهنمای خرید و استفاده از چراغ پیشانی (هدلامپ HeadLamp)

در حالت ایده‌آل، چراغ قوه باید یک پرتو عریض و یک پرتو نقطه‌ای فراهم کند. (یا شما می توانید دو چراغ قوه را حمل کنید، که هر یک از آنها یکی را انجام دهد.) پرتو عریض، نور را در یک منطقه وسیع را فراهم می کند و برای انجام وظایف اردوگاه و پیاده روی آهسته مفید است. پرتو نقطه ای یک نقطه‌ی مشخص را روشن می‌کند و برای پیاده روی سریع مناسب است!

گردآوری و تدوین : واحد آموزش اسپرتان